Szkoła Podstawowa nr 4 im. Powstańców Styczniowych

W minioną środę, 20 października 2021 roku wspólnie z klasą VIII D wybraliśmy się na wycieczkę edukacyjną ,,Szlakiem bohaterów ,,Kamieni na szaniec” do Warszawy. Celem naszej wyprawy było przybliżyć nam miejsca, wydarzenia i postacie opisane w książce oraz obraz życia w okupowanej stolicy.

            Pierwszym punktem rozpoczynającym naszą wędrówkę było Muzeum więzienia Pawiak. To właśnie tam, w czasach wojny przetrzymywano, bito, głodzono i poniżano więźniów. Mieliśmy okazję obejrzeć makietę więzienia, wystawy eksponatów i niektóre
z niedużych cel, w których przetrzymywano kilkunastu więźniów, jednak odsłuchane w tym miejscu nagranie grypsów najbardziej zapadło nam w pamięci. Po wyjściu wszyscy byli przygnębieni, a zarazem żądni jeszcze więcej historycznej wiedzy.

            Następnie przemieściliśmy się pod Arsenał, który znajduje się nieopodal Placu Teatralnego. Mogliśmy zobaczyć tam pomnik upamiętniający Akcję pod Arsenałem  przeprowadzoną przez Grupę Szturmową Szarych Szeregów, podczas której kolegom udało odbić się Jana Bytnara (,,Rudego”) i 25 innych więźniów przewożonych z Al. Szucha na Pawiak. Po wizycie przy Arsenale przyszedł czas na naładowanie baterii  i chwilową przerwę na posiłek. Pełni energii i ciekawości wyruszyliśmy na długi spacer po Krakowskim Przedmieściu, który zrodził w nas wiele pytań. Zatrzymując się przy Uniwersytecie Warszawskim dowiedzieliśmy się mnóstwa nowych tajników jakim jest m.in. historia tragicznej miłości wybitnego poety Krzysztofa Kamila Baczyńskiego. Maszerując dalej napotkaliśmy pomnik Mikołaja Kopernika, gdzie z okazji urodzin astronoma, pod wpływem złości i żalu ,,Alek” usunął niemiecką tablicę zasłaniającą napis: ,,Mikołajowi Kopernikowi – Rodacy”. Był to bardzo odważny, patriotyczny i godny podziwu czyn. Wracając już powoli do autokaru, stanęliśmy na chwilę na Placu Marszałka Józefa Piłsudskiego przed Grobem Nieznanego Żołnierza, którego ideą jest upamiętnienie tych, którzy polegli walcząc o wolną Polskę. Udało nam się uczestniczyć nawet w uroczystej zmianie warty, co było bardzo unikalnym doświadczeniem. Przechadzając się przez pokryty pięknem jesiennych, złotych liści Ogród Saski, po wyczerpującym spacerze wsiedliśmy do autokaru i wyruszyliśmy do ostatniego już miejsca. Jednak w drodze rzuciliśmy jeszcze okiem na Liceum im. Stefana Batorego, do której uczęszczali koledzy i to właśnie stamtąd wyszli z pozytywnym wynikiem egzaminu dojrzałości. Szkoła wyglądała naprawdę okazale i przyjaźnie.

            Naszą podróż skończyliśmy w Muzeum Walki i Męczeństwa na Al. Szucha. Jest to miejsce o naprawdę smutnej i przygnębiającej historii. Na wejściu obejrzeliśmy film, ukazujący nam twarze osób, którzy byli ofiarami niemieckich okupantów i dowiedzieliśmy się
o brutalności jaką stosowała jednostka Gestapo. To tu torturowano fizycznie i psychicznie wielu podejrzanych Polaków, m.in. ,,Rudego”, który został zakatowany. W bardzo ciasnych podziemiach mogliśmy zobaczyć w jakich warunkach więźniowie czekali na okrutne przesłuchania. Siedzieli oni w pomieszczeniach zwanych tramwajami, zaś ci, którzy wiedzieli nieco więcej spędzali czas w pojedynczych celach. Na ścianach wydrapane były inicjały
i napisy, które oddawały ból i patriotyzm przetrzymywanych tu ludzi. W powietrzu unosiła się ,,woń śmierci i cierpienia”, wybrzmiewał niemiecki marsz i odgłosy latających bombowców. Z pewnością był to punkt, który wywołał w nas najwięcej negatywnych emocji. Do autokaru wróciliśmy z przygnębionymi wyrazami twarzy i głęboką refleksją.

            Tą wycieczkę zdecydowanie możemy zaliczyć do udanych. Mimo smutnej atmosfery wyprawy, pogoda bardzo nam dopisywała. Wszystko idealnie dopełniała cudowna pani przewodnik, która z ogromna pasją, zafascynowaniem i precyzją przybliżyła nam te najważniejsze wydarzenia z książki. Na własnej skórze mogliśmy przeżyć to, co znosili nasi rodacy i bez dwóch zdań pomogło nam to jeszcze bardziej zrozumieć historię naszej ojczyzny. Emocje związane z tą podróżą pozostaną w nas na długi czas i na pewno wrócimy do niej myślami przy przygotowaniach do egzaminu ósmoklasisty.

                                                                     Wiktoria Lalak i Amelia Przedlacka z klasy VIII e