Szkoła Podstawowa nr 4 im. Powstańców Styczniowych

26 czerwca, tuż przed oficjalnym zakończeniem roku szkolnego i rozdaniem nagród, odbyło się uroczyste pożegnanie uczniów klas ósmych. Dla wielu z nich był to moment pełen wzruszeń i refleksji – symboliczne zamknięcie ośmioletniego etapu edukacji. Już wcześniej, podczas oficjalnych przemówień, podkreślaliśmy, jak ważne są wspomnienia, przyjaźnie i wartości wyniesione z tych lat. Nikt jednak nie spodziewał się, że tego dnia czeka na nich jeszcze coś wyjątkowego...

Zaskoczenie było ogromne – bo tym razem to nie uczniowie przygotowali występ na zakończenie roku, lecz… nauczyciele! Aula szkolna w jednej chwili zamieniła się w miejsce pełne śmiechu, zdumienia i szczerego entuzjazmu. Przedstawienie miało żartobliwy charakter i w zabawny sposób ukazywało codzienne realia pracy nauczycieli – od prób zapanowania nad klasą, aż po rozbrajające szkolne sytuacje, znane każdemu uczniowi i nauczycielowi.

Pomysłodawcami tego nietypowego występu byli pan Paweł Parchomenko oraz pani Agnieszka Kurel, którzy z pełnym zaangażowaniem zorganizowali całe przedsięwzięcie. Serdeczne podziękowania kierujemy do wszystkich nauczycieli, którzy wzięli udział w przedstawieniu – bez ich otwartości, dystansu do siebie i poczucia humoru to wydarzenie nie miałoby takiego wyjątkowego charakteru.

W występie udział wzięli:

• pani Agnieszka Bartnicka-Maguza,

• pani Sylwia Giedzińska,

• pani Agnieszka Kurel,

• pan Paweł Parchomenko,

• pani Marta Łuniewska,

• pani Beata Zdakowska-Wasążnik,

• pan Marcin Mackiewicz,

• pan Bernard Orłowski,

• pani Anna Korczyńska.

Warto podkreślić, że poza samymi występującymi nikt w szkole nie wiedział o przygotowywanym przedstawieniu – nawet pozostałe osoby z grona pedagogicznego były zaskoczone. Dzięki temu niespodzianka była naprawdę pełna, a reakcje uczniów i nauczycieli – autentyczne i niezapomniane.

To wydarzenie pokazuje, że nasza szkoła to miejsce, gdzie nauczyciele nie tylko uczą, ale także budują relacje z uczniami, potrafią zaskoczyć i tworzyć niezapomniane momenty.

Paweł Parchomenko